Wat is betrouwbaarheidsanalyse? (definitie & #038; voorbeeld)

In de statistiek verwijst de term betrouwbaarheid naar de consistentie van een meting.

Als we zoiets meten als intelligentie, kennis, productiviteit, efficiëntie, enz. meerdere keren, we kunnen het niet meten. Zijn de metingen bij individuen consistent?

Idealiter willen onderzoekers dat een test zeer betrouwbaar is, omdat dit betekent dat deze consistente metingen in de loop van de tijd oplevert, wat betekent dat de testresultaten betrouwbaar zijn.

Het blijkt dat er vier manieren zijn om de betrouwbaarheid te meten:

1. Split-Half-betrouwbaarheidsmethode – Bepaalt de mate van fout in testresultaten die te wijten is aan een slechte testconstructie, zoals slecht geformuleerde vragen of verwarrende instructies.

Deze methode maakt gebruik van het volgende proces:

• Verdeel een test in twee helften. De ene helft kan bijvoorbeeld uit even vragen bestaan, terwijl de andere helft uit oneven vragen kan bestaan.
• Dien elke helft toe aan dezelfde persoon.
• Herhaal dit voor een grote groep individuen.
• Bereken decorrelatie tussen de scores van de twee helften.

Hoe hoger de correlatie tussen de twee helften, hoe hoger de interne consistentie van de test of het onderzoek. Idealiter zou je willen dat de correlatie tussen de helften hoog is, omdat dit aangeeft dat alle onderdelen van de test in gelijke mate bijdragen aan wat er wordt gemeten.

2. Test-hertest betrouwbaarheidsmethode – Bepaalt de mate van fout in de testresultaten als gevolg van toedieningsproblemen – bijvoorbeeld een luidruchtige omgeving, slechte verlichting, onvoldoende tijd om de test te voltooien.

Deze methode maakt gebruik van het volgende proces:

• Een test afnemen voor een groep individuen.
• Wacht een bepaalde tijd (dagen, weken of maanden) en voer dezelfde test uit bij dezelfde groep individuen.
• Bereken de correlatie tussen de scores van de twee tests.

Over het algemeen duidt een test-hertestbetrouwbaarheidscorrelatie van minimaal .80 of hoger op een goede betrouwbaarheid.

3. Betrouwbaarheidsmethode voor parallelle formulieren – Bepaalt de mate van fout in testresultaten die te wijten is aan externe effecten – bijvoorbeeld dat studenten vooraf toegang hebben tot vragen of studenten die hogere scores behalen in s, wat simpelweg tot meer leidt.

Deze methode maakt gebruik van het volgende proces:

• Beheer één versie van een test voor een groep individuen.
• Dien een alternatieve, maar even moeilijke versie van de test toe aan dezelfde groep individuen.
• Bereken de correlatie tussen de scores van de twee tests.

4. Interbeoordelaarsbetrouwbaarheidsmethode – Bepaalt hoe consistent elk item op een test het werkelijke construct meet dat wordt gemeten. Zijn bijvoorbeeld alle vragen duidelijk gecommuniceerd en relevant voor het construct dat wordt gemeten?

Bij deze methode worden verschillende getrainde beoordelaars of juryleden betrokken die elk item van een test beoordelen en vervolgens het totale percentage overeenstemming tussen de beoordelaars of juryleden berekenen.

Hoe hoger het percentage overeenstemming tussen de juryleden, hoe hoger de betrouwbaarheid van de test.

Betrouwbaarheid versus validiteit

Betrouwbaarheid verwijst naar de consistentie van een meting en validiteit verwijst naar de mate waarin een test of schaal het construct meet dat hij moet meten.

Een goede test of schaal is er een die zowel een hoge betrouwbaarheid als validiteit heeft. Het is echter mogelijk dat een test of schaal betrouwbaar is zonder valide te zijn.

Stel bijvoorbeeld dat een bepaalde weegschaal die dozen weegt consequent 10 pond meer weegt dan het werkelijke gewicht. Deze weegschaal is betrouwbaar omdat de metingen consistent zijn, maar is ongeldig omdat deze niet de werkelijke gewichtswaarde meet.

Betrouwbaarheid en standaard meetfout

Een betrouwbaarheidscoëfficiënt kan ook worden gebruikt om een standaardmeetfout te berekenen, die de variatie rond een „echte“ score voor een individu schat wanneer herhaalde metingen worden uitgevoerd.

Het wordt als volgt berekend:

SE _m = s√ 1-R

Goud:

• s: de standaardafwijking van de metingen
• A: De betrouwbaarheidscoëfficiënt van een test

Raadpleeg dit artikel voor een gedetailleerde uitleg van de standaardmeetfout.