Controlekaart (of controlekaart)

In dit artikel wordt uitgelegd wat controlediagrammen (of controlediagrammen) zijn en waarvoor ze worden gebruikt. Zo ontdek je wat de verschillende soorten controlediagrammen zijn, hoe een controlediagram wordt gemaakt en hoe deze wordt geïnterpreteerd.

Wat is een controlediagram?

Een controlediagram (of controlediagram ) is een grafiek waarin de evolutie van een kwaliteitskenmerk wordt weergegeven. Daarom is een controlediagram een hulpmiddel voor statistische procescontrole dat wordt gebruikt om de waarde van een belangrijke parameter te controleren.

Een controlediagram bestaat hoofdzakelijk uit drie delen: de centrale waarde, de bovenste controlelimiet en de onderste controlelimiet.

• Upper Control Limit (LCS) : dit is de lijn die de maximale waarde aangeeft die in het proces wordt geaccepteerd.
• Lower Control Limit (LCI) : Dit is de lijn die de minimumwaarde aangeeft die in het proces wordt geaccepteerd.
• Centrale waarde : Dit is de lijn die de gemiddelde waarde van het controlediagram weergeeft. Hoe dichter de punten bij deze lijn liggen, hoe stabieler het proces.

De controlekaart werd in 1920 gemaakt door Walter Andrew Shewhart en wordt daarom ook wel de Shewhart-kaart genoemd.

Bij kwaliteitsmanagement hebben controlediagrammen vele toepassingen. Een controlediagram kan bijvoorbeeld worden gebruikt om het aantal defecte eenheden in een productieproces te controleren of om de variatie in de prestaties van een financiële operatie te analyseren.

Het controlediagram is zeer nuttig bij statistische procescontrole; het wordt zelfs beschouwd als een van de zeven basisinstrumenten voor kwaliteit.

Soorten controlediagrammen

Er zijn verschillende soorten controlediagrammen (of controlediagrammen), namelijk:

• Variabel controlediagram : wordt gebruikt om continue gegevens te controleren. Er zijn drie typen variabele controlediagrammen:
  • XR-controlediagram : de evolutie van het gemiddelde en de omvang van het kwaliteitskenmerk worden geanalyseerd.
  • XS-controlediagram : De gemiddelde waarde en afwijking van het kwaliteitskenmerk worden geëvalueerd.
  • I-MR Variabelen Controlekaart : Individuele waarnemingen en bewegende bereiken in de loop van de tijd worden op de kaart uitgezet.
• Attribuutcontrolediagram : dit wordt gebruikt om te controleren of de bestudeerde eenheden een bepaald kenmerk of attribuut hebben. Ze kunnen worden ingedeeld in vier verschillende subtypen:
  • Controlekaart P : de evolutie van het aandeel defecte eenheden wordt weergegeven.
  • NP-controlediagram : plot het aantal defecte eenheden uit meerdere monsters van constante grootte.
  • Controlediagram C : vertegenwoordigt het aantal keren dat een fenomeen voorkomt per meeteenheid.
  • Controlediagram U : vertegenwoordigt het aantal keren dat een fenomeen voorkomt per meeteenheid wanneer het variabel is.

Via de volgende link vindt u een meer gedetailleerde uitleg van alle typen controlediagrammen, evenals een voorbeeld van elk type:

Hoe maak je een controlediagram?

De stappen voor het maken van een controlediagram zijn:

1. Definieer het doel: Allereerst moet u definiëren wat het doel is van het uitvoeren van statistische controle van een proces en wat het kwaliteitskenmerk is dat u wilt analyseren.
2. Selecteer het type controlediagram: Afhankelijk van de kenmerken van het proces en de te bestuderen kwaliteitsparameter, moet u het type controlediagram kiezen dat het beste aansluit bij de behoeften van het onderzoek.
3. Verzamel gegevens: zodra u het type controleschema heeft gekozen dat u wilt maken, moet u gegevens uit het proces verzamelen om deze te kunnen weergeven. Om dit te doen, moet u beslissen over de grootte van het geanalyseerde monster, hoe vaak een monster zal worden genomen, hoe elk element van het monster zal worden geanalyseerd, enz.
4. Bereken controlelimieten: Uit de verzamelde gegevens moet u de centrale waarde van het controlediagram en de bijbehorende controlelimieten berekenen. Houd er rekening mee dat het berekenen van controlelimieten voor elk type controlediagram anders gebeurt. U kunt zien hoe elk type controlediagram in de bovenstaande link wordt gedaan.
5. Vertegenwoordigt de gegevens: vertegenwoordigt in een grafiek de waarden van de geanalyseerde monsters en de waarden berekend in de vorige stap, het verkregen diagram is de controlegrafiek van het bestudeerde proces.
6. Analyseer het resultaat: ten slotte moet u het verkregen controlediagram analyseren en conclusies trekken. In het volgende gedeelte leggen we uit hoe u een controlediagram interpreteert.

Een controlediagram interpreteren

Om een controlediagram te interpreteren, moet u eerst verifiëren dat geen van de geplotte punten de controlelimieten van het diagram overschrijdt.

Vervolgens moet u verifiëren dat geen van de volgende afwijkingen optreedt:

• Cycli – Er vindt een cyclus plaats op een controlediagram wanneer punten slechts aan één kant van de centrale waarde verschijnen. Als een van deze cycli 7 punten bevat, mislukt het proces. Maar ook als er 10 van de 11 opeenvolgende punten, of 12 of 13 van de 14 opeenvolgende punten, of 14 of meer dan 17 opeenvolgende punten, of 16 of meer dan 20 opeenvolgende punten, allemaal aan dezelfde kant liggen, is er c Ook dit is een anomalie in het proces.
• Trends: Er is sprake van een trend wanneer een reeks punten voortdurend stijgt of daalt. Om precies te zijn: het is een anomalie wanneer zes of meer punten op rij stijgen of dalen.
• Periodiciteit: treedt op wanneer punten met gelijke intervallen hetzelfde gedragspatroon vertonen.
• Hechting aan de centrale waardelijn: treedt op wanneer de punten op de controlediagrammen de centrale waarde over een korte afstand omringen. Om te weten of er afwijkingen zijn, is het in dit geval noodzakelijk om twee lijnen op het controlediagram te tekenen, zodat deze de ruimte tussen de centrale waarde en de controlelimieten halveren. Als de meerderheid van de punten binnen deze twee lijnen valt, doet zich een anomalie voor.
• Vasthouden aan controlelimietlijnen: treedt op wanneer meerdere punten op de kaart zeer dicht bij de controlelimieten liggen. Om dit te bepalen, is het nodig om vier lijnen op de grafiek te tekenen die de ruimte tussen de centrale waarde en elke controlelimiet in drie delen verdelen. Er is sprake van een anomalie als 2 van de 3 punten, 3 van de 7 punten of 4 van de 10 punten zich in het buitenste derde deel bevinden.

Controlekaarten worden gebruikt om te zien of het proces in de loop van de tijd stabiel is. Dus in gevallen waarin een van deze patronen wordt geïdentificeerd, is het waarschijnlijk dat de procesvariabiliteit te wijten is aan toewijsbare oorzaken die moeten worden onderzocht en geëlimineerd.

Concluderend: als geen van de bovenstaande afwijkingen waar is en alle punten in de grafiek binnen de controlelimieten vallen, betekent dit dat het proces onder controle is en dat er daarom geen verdere aanpassingen nodig zijn. wijzigingen.

Voordelen van een controlekaart

Controlediagrammen hebben de volgende voordelen of voordelen:

• Probleemdetectie: controlekaarten maken het mogelijk om problemen vroegtijdig te identificeren, dat wil zeggen voordat het probleem te belangrijk wordt en daardoor zeer negatieve gevolgen heeft voor het bedrijf.
• Kwaliteitsverbetering – Door de procesvariabiliteit te monitoren, helpen controlediagrammen een bepaald kwaliteitsniveau in een proces te handhaven.
• Kostenreductie – Door problemen en defecten te voorkomen, kunnen controlediagrammen de kosten helpen verlagen die verband houden met de kwaliteit van een proces of product.
• Verbeterde efficiëntie: Omdat controlediagrammen helpen bij het opsporen van problemen en het verbeteren van de kwaliteit van een proces, verbeteren ze ook de efficiëntie van het proces dat wordt geanalyseerd.
• Het helpt bij het nemen van beslissingen : Zoals we in het hele artikel hebben gezien, bieden controlediagrammen objectieve en kwantificeerbare informatie over de prestaties van een proces, wat helpt bij het nemen van datagestuurde beslissingen in plaats van op basis van hypothesen of intuïties.