Co to jest próbkowanie z maksymalną zmiennością?

Próbkowanie z maksymalną zmiennością (czasami nazywane próbkowaniem maksymalnej różnorodności lub próbkowaniem maksymalnej heterogeniczności ) to metoda próbkowania , w ramach której badacze próbują zebrać dane z możliwie najszerszego zakresu perspektyw na dany temat.

Celem tego typu próbkowania jest zrozumienie określonego tematu z różnych punktów widzenia.

Próbkując osoby, które bardzo się od siebie różnią (pod względem wieku, statusu społeczno-ekonomicznego, dochodów, zawodu, regionu itp.), badacze mogą uzyskać bardziej całościowe spojrzenie na temat i przeanalizować go z wielu różnych punktów widzenia .

Przykłady próbkowania z maksymalną zmiennością

Poniższe scenariusze ilustrują przykłady próbkowania o maksymalnej zmienności w praktyce.

Przykład 1: Rolnictwo

Naukowcy chcą zrozumieć, jak dany nawóz wpływa na wzrost roślin w określonym regionie. Aby zmaksymalizować różnorodność roślin w próbce, decydują się przetestować nawóz w części regionu, w której każdego roku występuje najwięcej opadów, oraz w części regionu, w której każdego roku występuje najmniej opadów.

Przykład 2: Opinia publiczna

Naukowcy chcą zrozumieć związek między opiniami ludzi na temat określonego prawa a ich rocznym dochodem. Postanawiają włączyć do swojej próby osoby osiągające 5% najwyższych rocznych dochodów, a także osoby osiągające 5% najniższych rocznych dochodów. W tym sensie ich próba obejmuje maksymalne zróżnicowanie pod względem dochodów.

Przykład 3: Zużycie mediów

Badacze chcą poznać opinię publiczną na temat określonego programu telewizyjnego. W celu uzyskania próbki postanowili zasięgnąć opinii następujących czterech grup:

• Grupa niezwykle młodych i biednych ludzi.
• Grupa niezwykle młodych i zamożnych ludzi.
• Grupa skrajnie starych i biednych ludzi.
• Grupa niezwykle starych i bogatych ludzi.

Włączając do próby te cztery „ekstremalne” grupy, badacze są w stanie zmaksymalizować zmienność wśród osób objętych próbą.

Zalety i wady próbkowania o maksymalnej zmienności

Jedną z zalet próbkowania z maksymalną zmiennością jest to, że badacze mogą uzyskać informacje na dany temat bez konieczności uzyskiwania ogromnej próby. Po prostu uzyskując dane na temat osób znajdujących się w najbardziej skrajnych pozycjach, muszą pobrać znacznie mniejszą liczbę osób.

Wadą tej metody doboru próby jest to, że badacze nie mogą uogólniać swoich wyników na resztę populacji, ponieważ otrzymana przez nich próba nie będzie reprezentatywna dla całej populacji .

Innymi słowy, jest mało prawdopodobne, aby dane zebrane w próbie były podobne do danych, które zostałyby zebrane dla całej populacji, ponieważ w próbie znalazłyby się tylko osoby na „skrajnych” pozycjach.

Dodatkowe zasoby

Rodzaje metod pobierania próbek (z przykładami)
Co to jest operat próbkowania?
Co to jest próbka reprezentatywna i dlaczego jest ważna?