Dystrybucja wersji beta
W tym artykule wyjaśniono, czym jest dystrybucja beta i do czego służy. Podobnie będziesz mógł zobaczyć wykres rozkładu beta i właściwości tego typu rozkładu prawdopodobieństwa.
Jaka jest dystrybucja wersji beta?
Rozkład beta jest rozkładem prawdopodobieństwa zdefiniowanym na przedziale (0,1) i sparametryzowanym dwoma dodatnimi parametrami: α i β. Innymi słowy, wartości rozkładu beta zależą od parametrów α i β.
Dlatego główną cechą rozkładu beta jest to, że jego kształt można kontrolować za pomocą parametrów α i β. Dodatkowo rozkład beta służy do definiowania zmiennych losowych, których wartość mieści się w przedziale od 0 do 1.
Istnieje kilka oznaczeń wskazujących, że ciągła zmienna losowa podlega rozkładowi beta. Najczęstsze to:
![Rendered by QuickLaTeX.com \begin{array}{c}X\sim B(\alpha,\beta)\\[2ex]X\sim Beta(\alpha,\beta)\\[2ex]X\sim \beta_{\alpha,\beta}\end{array}](https://statorials.org/wp-content/ql-cache/quicklatex.com-ee1d0d8a1624a017b8ef9ce8a67c694e_l3.png)
W statystykach dystrybucja beta ma bardzo różnorodne zastosowania. Na przykład rozkład beta służy do badania różnic procentowych w różnych próbkach. Podobnie w zarządzaniu projektami dystrybucja beta służy do przeprowadzania analizy Pert.
Wykres dystrybucji wersji beta
Biorąc pod uwagę definicję rozkładu beta, poniżej wykreślono funkcję gęstości i rozkład prawdopodobieństwa rozkładu beta.
Poniżej możesz zobaczyć jak wykres funkcji gęstości rozkładu beta zmienia się w zależności od parametrów α i β.

Podobnie poniżej można zobaczyć graficzną reprezentację skumulowanego prawdopodobieństwa rozkładu beta w oparciu o parametry α i β.

Charakterystyka rozkładu beta
W tej sekcji zobaczymy, jakie są najważniejsze cechy dystrybucji beta.
- Parametry α i β rozkładu beta są liczbami rzeczywistymi i dodatnimi.
![\begin{array}{c}\alpha >0\\[2ex] \beta >0\end{array}” title=”Rendered by QuickLaTeX.com” height=”54″ width=”44″ style=”vertical-align: 0px;”></p>
</p>
<ul>
<li> Dziedzina rozkładu beta mieści się w zakresie od 0 do 1, przy czym oba ekstrema nie są uwzględnione.</li>
</ul>
<p class=](https://statorials.org/wp-content/ql-cache/quicklatex.com-442bebaba847543d6db71cdf0127a4b0_l3.png)
![]()
- Średnia rozkładu beta jest równa wartości alfa podzielonej przez sumę alfa plus beta.
![Rendered by QuickLaTeX.com \begin{array}{c}X\sim B(\alpha,\beta)\\[2ex] E[X]=\cfrac{\alpha}{\alpha+\beta}\end{array}](https://statorials.org/wp-content/ql-cache/quicklatex.com-4530a8b72211111e8bec79b6388e00a7_l3.png)
- Wariancję rozkładu beta można obliczyć za pomocą następującego wzoru:
![Rendered by QuickLaTeX.com \begin{array}{c}X\sim B(\alpha,\beta)\\[2ex] Var(X)=\cfrac{\alpha\cdot \beta}{(\alpha+\beta+1)\cdot (\alpha+\beta)^2}\end{array}](https://statorials.org/wp-content/ql-cache/quicklatex.com-71c6ef40db833722e63c56cd763d6601_l3.png)
- Dla wartości alfa i beta większych niż 1 tryb rozkładu beta można łatwo znaleźć za pomocą następującego wyrażenia:

![]()
Gdzie B(α,β) jest funkcją beta, którą definiujemy jako:
![]()
- Skumulowana funkcja prawdopodobieństwa rozkładu beta to:
![]()
Gdzie B(x;α,β) jest niepełną funkcją beta, zdefiniowaną jako:
![]()
- Jeśli X jest zmienną zdefiniowaną przez rozkład beta, to 1-X jest zmienną zdefiniowaną przez rozkład beta, którego parametry alfa i beta są odpowiednio parametrami beta i alfa pierwotnego rozkładu beta.
![]()
- Jeśli oba parametry alfa i beta rozkładu beta są równe 1, wówczas rozkład jest równoważny jednolitemu rozkładowi parametrów 0 i 1.
![]()