Matryca pugha

W tym artykule wyjaśniono, czym jest macierz Pugha i do czego służy. Dowiesz się zatem jak zrobić macierz Pugha, rozwiązane ćwiczenie, a ponadto jakie są zalety i wady macierzy Pugha.

Co to jest macierz Pugha?

Macierz Pugha jest narzędziem decyzyjnym, które pozwala podjąć decyzję za pomocą metody numerycznej. Zatem macierz Pugha jest macierzą, w której kilka opcji jest ocenianych numerycznie według różnych kryteriów i dzięki niej można określić, która opcja jest lepsza.

Macierz Pugha służy do oceny różnych alternatyw dla obecnej sytuacji. Na przykład firma ma pięć procesów alternatywnych do tego, którego używa i chce wiedzieć, czy któryś z tych procesów jest lepszy, czy nie.

Stosuje się go również wtedy, gdy możliwe jest tylko jedno rozwiązanie, np. gdy można skomercjalizować tylko jeden produkt, środki są wystarczające tylko na jedno rozwiązanie lub gdy należy określić optymalną alternatywę, o której decyduje się na podstawie kilku kryteriów.

Warto zauważyć, że macierz Pugha znana jest pod innymi nazwami, takimi jak metoda Pugha lub analiza Pugha .

Matrycę Pugh opracował Stuart Pugh (1929-1993), brytyjski profesor, który wówczas kierował wydziałem projektowania na Uniwersytecie Strathclyde w Glasgow.

Jak zrobić macierz Pugha

Aby utworzyć macierz Pugha, należy wykonać następujące kroki:

1. Ustal wszystkie alternatywy : Aby utworzyć macierz Pugha, musisz najpierw mieć jasność co do wszystkich opcji, które można wybrać. Każda opcja będzie wierszem macierzy Pugha.
2. Zdefiniuj kryteria – po drugie, musisz określić kryteria, które będą stosowane do oceny każdej z alternatyw. Każde kryterium będzie kolumną macierzy Pugha.
3. Wybierz opcję odniesienia : Aby utworzyć macierz Pugha, musi istnieć sytuacja odniesienia, z którą można porównać wszystkie inne opcje. Zwykle ta opcja odpowiada aktualnej sytuacji.
4. Oceń każdą opcję według zdefiniowanych kryteriów : Dla każdego kryterium musisz ocenić, czy każda opcja jest lepsza, równa czy gorsza od stanu odniesienia. W zależności od tego, czy opcja jest lepsza, taka sama czy gorsza, należy w odpowiednim polu dodać odpowiednio +1, 0 lub -1.
5. Sumuj wszystkie oceny : zsumuj wszystkie oceny otrzymane dla każdej alternatywy. Możliwe jest, że alternatywa przyniesie wynik negatywny.
6. Wybierz najlepszą alternatywę : Opcja, którą powinieneś wybrać, to ta, która ma wyższy łączny wynik.

Uwaga: możesz także dodać wagę do każdego kryterium, aby nadać każdemu kryterium inną przydatność. Zatem im większa waga kryterium, tym jest ono ważniejsze.

Przykład macierzy Pugha

Po zapoznaniu się z definicją macierzy Pugha i teorią jej realizacji, zobaczymy konkretny przykład pozwalający w pełni zrozumieć tę koncepcję.

• Przedsiębiorstwo nie jest w pełni usatysfakcjonowane swoim obecnym dostawcą surowców i dlatego pragnie przeprowadzić badanie, aby dowiedzieć się, czy powinno zmienić dostawcę. W tym celu postanowili stworzyć macierz Pugha.

Firma rozważa trzech możliwych dostawców, którzy zastąpią obecnego dostawcę, których będziemy nazywać Dostawcą A, Dostawcą B i Dostawcą C.

Możliwości:

• Dostawca A
• Dostawca B
• Dostawca C

Z drugiej strony kryteria, które zostaną zastosowane do oceny różnych opcji, są następujące:

Kryteria:

• Koszt jednostkowy
• Dostępność magazynowa
• Możliwość dystrybucji w innych krajach
• Jakość produktu
• Termin płatności

W ten sposób stworzono macierz Pugha porównującą każdego możliwego dostawcę z obecnym dostawcą według każdego kryterium:

Po przeprowadzeniu macierzy Pugha widzimy, że najlepszym dostawcą spośród wszystkich branych pod uwagę jest dostawca C, gdyż uzyskał on wynik większy od 0, a dodatkowo uzyskał wyższy wynik niż pozostali analizowani dostawcy.

Podsumowując, zgodnie z macierzą Pugha firma powinna podjąć decyzję o zmianie dostawcy i uczynić swojego dostawcę dostawcą C.

Zalety i wady macierzy Pugha

Korzyść:

• Macierz Pugha jest bardzo prosta do zrozumienia i wykonania.
• Pozwala porównać możliwe alternatywy z obecną sytuacją.
• Można tego dokonać zespołowo, pozwalając kilku osobom na udział w procesie decyzyjnym.
• Zmniejsza uprzedzenia decydenta, ponieważ próbuje ilościowo ocenić różne alternatywy.

Niedogodności:

• Oceniając każdą opcję w porównaniu z obecną sytuacją, można jedynie stwierdzić, czy alternatywa jest lepsza, gorsza, czy taka sama, ale nie można wiedzieć, o ile jest lepsza lub gorsza.
• Większość wyników opcji opiera się na szacunkach, a nie na danych.
• Lista kryteriów jest dowolna, więc nie ma możliwości sprawdzenia, czy jest kompletna, czy też brakuje w niej ważnych kryteriów.