Odmienność braya-curtisa: definicja i przykłady


Nazwana na cześć J. Rogera Braya i Johna Thomasa Curtisa , odmienność Braya – Curtisa jest sposobem pomiaru odmienności między dwoma różnymi miejscami.

Jest często stosowany w ekologii i biologii do ilościowego określenia różnicy między dwoma stanowiskami pod względem gatunków występujących na tych stanowiskach.

Odmienność Braya-Curtisa oblicza się w następujący sposób:

BC ij = 1 – (2*C ij ) / (S ja + S jot )

Złoto:

  • C ij : Suma najniższych wartości dla gatunku znalezionego w każdym miejscu.
  • S i : Całkowita liczba próbek zliczonych w ośrodku i
  • Sj : Całkowita liczba okazów zliczonych na stanowisku j

Odmienność Braya-Curtisa zawsze mieści się w przedziale od 0 do 1, gdzie:

  • Wartość 0 oznacza, że dwa miejsca nie różnią się od siebie. Innymi słowy, mają dokładnie taką samą liczbę gatunków każdego rodzaju.
  • 1 wskazuje, że dwa miejsca wykazują całkowitą odmienność. Innymi słowy, nie mają żadnego gatunku tego samego typu.

Poniższy przykład pokazuje, jak obliczyć odmienność Braya-Curtisa dla dwóch ośrodków.

Przykład: obliczenie odmienności Braya-Curtisa

Załóżmy, że botanik wychodzi i liczy pięć różnych gatunków roślin (A, B, C, D i E) w dwóch różnych miejscach.

Poniższa tabela podsumowuje zebrane dane:

Korzystając z tych danych, może obliczyć odmienność Braya-Curtisa w następujący sposób:

Różnica Braya-Curtisa

Całkując te liczby we wzorze na odmienność Braya-Curtisa, otrzymujemy:

  • BC ij = 1 – (2*C ij ) / (S ja + S jot )
  • BC ij = 1 – (2*15) / (21 + 24)
  • BC ij = 0,33

Odmienność Braya-Curtisa pomiędzy tymi dwoma miejscami wynosi 0,33 .

Kluczowe założenie odmienności Braya-Curtisa

Odmienność Braya-Curtisa zakłada, że oba miejsca są równej wielkości.

Jest to kluczowe założenie, ponieważ jeśli jedno miejsce jest czterokrotnie większe od drugiego, w naturalny sposób będziemy mieli więcej gatunków na większym obszarze niż na mniejszym, po prostu dlatego, że jest znacznie większy obszar do obsłużenia.

Aby to zilustrować, załóżmy, że jedno ze stanowisk, dla którego botanik zebrał dane, jest czterokrotnie większe niż drugie miejsce:

Spodziewalibyśmy się znacznie większej częstości występowania gatunku w miejscu 1, po prostu dlatego, że jest ono znacznie większe niż w miejscu 2.

Zatem gdy obliczymy odmienność Braya-Curtisa, będzie ona dość duża. Byłoby to jednak mylące, ponieważ różnica między tymi dwoma miejscami nie polega na ich składzie, ale raczej na ich wielkości.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *