Próbkowanie (statystyki)

W tym artykule wyjaśniono, czym jest próbkowanie statystyczne. Ponadto będziesz mógł zobaczyć, jak powstają różne typy próbek i przykłady każdego z nich.

Co to jest próbkowanie w statystyce?

W statystyce próbkowanie to proces, w którym wybierana jest próba z populacji. Innymi słowy, dobór próby to metoda, za pomocą której wybiera się grupę osób do przeprowadzenia badania statystycznego.

Na przykład jednym ze sposobów pobierania próby jest losowy wybór poszczególnych osób. Jeśli więc chcemy zbadać wielkość populacji statystycznej, możemy wybrać próbę badawczą poprzez proste losowanie.

Istnieje kilka metod pobierania próbek z populacji, a każda z nich ma swoje zalety i wady. Poniżej zobaczymy, jakie są różne rodzaje próbkowania statystycznego.

Próbkowanie w statystyce jest bardzo przydatne, ponieważ pozwala zbadać jedynie część populacji docelowej, a następnie ekstrapolować wnioski uzyskane w wyniku analizy próby na całą populację w drodze wnioskowania statystycznego. Jest to ogromna zaleta, ponieważ skraca czas i koszty poszukiwań.

Ramka do pobierania próbek

W statystyce operat losowania (lub operat losowania ) to lista wszystkich elementów populacji, które można wybrać w próbie. Innymi słowy, operat losowania to lista wszystkich elementów wszechświata, których dotyczy badanie statystyczne.

Na przykład, jeśli chcesz przeprowadzić badanie statystyczne dotyczące mieszkańców miasta, operatem losowania dla tego badania jest rejestr tego miasta, ponieważ jest to lista zawierająca wszystkich mieszkańców tego miasta.

Dlatego operat losowania służy do uzyskania próby do badania statystycznego. Jeśli operat losowania jest dobrze zaprojektowany, znacznie łatwiej jest pobrać próbkę do analizy statystycznej.

Rodzaje próbkowania w statystyce

W statystyce rodzaje pobierania próbek są następujące:

• Próbkowanie probabilistyczne : pobieranie próbek, w którym próbka jest wybierana losowo.
  • Proste pobieranie próbek losowych : Próbka jest wybierana po prostu losowo.
  • Dobór systematyczny : pierwsza osoba jest wybierana losowo, a pozostałe elementy próby dobierane są według ustalonego przedziału czasu.
  • Dobór warstwowy : w celu utworzenia próby populację docelową dzieli się na warstwy (grupy), a następnie z każdej warstwy wybiera się losowo osoby.
  • Próbkowanie klastrowe : próba składa się ze skupień (grup naturalnych) wybranych losowo.
• Próbkowanie nieprawdopodobne : pobieranie próbek, podczas którego badacze wybierają próbę zgodnie ze swoimi kryteriami, bez uwzględniania w procesie przypadku.
  • Dobór celowy : osoby wybierane są z próby wyłącznie na podstawie oceny badacza.
  • Próbkowanie dla wygody : Członkowie próby są wybierani na podstawie łatwości dostępu.
  • Pobieranie kolejnych próbek : wybiera się i bada pierwszą próbkę początkową, a następnie wybiera się kolejną próbkę. Badane są różne próbki, aż do uzyskania wniosków z badania.
  • Dobór kwotowy : Najpierw tworzone są grupy, a następnie z każdej grupy wybierana jest kwota, która tworzy próbę badawczą.
  • Próbkowanie w formie kuli śnieżnej : badacze wybierają pierwsze osoby z próby, a następnie rekrutują inne osoby do badania.

Każdy rodzaj próbkowania statystycznego został szczegółowo wyjaśniony poniżej.

Próbkowanie prawdopodobieństwa

Technika doboru probabilistycznego polega na losowym doborze elementów próby, to znaczy, że wszystkie mają takie samo prawdopodobieństwo wybrania.

Jest to warunek niezbędny, aby dobór próby można było uznać za prawdopodobny, wszystkie elementy populacji statystycznej muszą dać się wyselekcjonować, a ponadto muszą mieć taką samą możliwość wyselekcjonowania.

Jak właśnie widzieliśmy, różne rodzaje metod próbkowania prawdopodobieństwa to proste pobieranie losowe, systematyczne pobieranie próbek, pobieranie warstwowe i próbkowanie klastrowe.

Proste losowe pobieranie próbek

Dobór losowy prosty daje każdemu elementowi populacji statystycznej takie samo prawdopodobieństwo znalezienia się w badanej próbie. Osoby w próbie są zatem wybierane po prostu losowo, bez stosowania innych kryteriów.

Aby symulować losowo, istnieje kilka metod, ale obecnie zwykle robi się to za pomocą programów komputerowych, takich jak Excel, ponieważ oszczędzają one dużo czasu.

Systematyczne pobieranie próbek

W przypadku systematycznego doboru próby najpierw losowo wybiera się jeden element populacji, a następnie pozostałe elementy próby dobiera się w ustalonym przedziale.

Zatem w przypadku systematycznego próbkowania, gdy już losowo wybierzemy pierwszą osobę z próby, musimy policzyć tyle liczb, ile wynosi pożądany przedział, aby wybrać kolejną osobę z próby. I sukcesywnie powtarzamy tę samą procedurę, aż w próbie będzie tylu osobników, ile chcemy uzyskać próbki.

Próbkowanie warstwowe

W technice doboru warstwowego populację dzieli się najpierw na warstwy (grupy), a następnie z każdej warstwy wybiera się losowo kilka osobników, tworząc całą próbę badawczą. Zatem w próbie będzie co najmniej jeden członek z każdej warstwy.

Warstwy muszą być grupami jednorodnymi, to znaczy jednostki w warstwie mają swoje własne cechy, które odróżniają je od innych warstw. Jednostka może zatem należeć tylko do jednej warstwy.

Próbkowanie klastrów

Próbkowanie skupione i próbkowanie warstwowe można pomylić, ponieważ są bardzo podobne, ale jeśli przyjrzysz się uważnie, są to dwa różne typy próbkowania prawdopodobieństwa.

Próbkowanie skupień wykorzystuje fakt, że w populacji istnieją już naturalne skupienia (grupy), aby zbadać tylko kilka skupień zamiast wszystkich osobników w populacji.

W odróżnieniu od próbkowania warstwowego, w tej metodzie nie ma potrzeby wybierania konkretnej osoby ze skupień, lecz po wybraniu grup do badania należy poddać analizie wszystkich ich członków.

Próbkowanie klastrów nazywane jest także próbkowaniem klastrów, próbkowaniem klastrów lub próbkowaniem obszaru.

Próbkowanie nieprawdopodobne

W przypadku próbkowania nieprawdopodobnego osoby dobierane są na podstawie subiektywnych kryteriów badaczy. Zatem w przypadku doboru nielosowego nie wszystkie elementy populacji mają takie samo prawdopodobieństwo znalezienia się w próbie, gdyż dobór nie jest losowy. Ta cecha odróżnia próbkowanie nieprawdopodobne od próbkowania prawdopodobieństwa.

Logicznie rzecz biorąc, w doborze nielosowym bardzo ważna jest osoba odpowiedzialna za przeprowadzenie badania, ponieważ to ona decyduje o tym, kto zostanie włączony do próby. Dlatego tak ważne jest, aby badacz posiadał dużą wiedzę i doświadczenie w danej dziedzinie badań, aby uzyskać wiarygodne wyniki.

Jak wyjaśniono powyżej, różnymi rodzajami technik doboru próby nieprobabilistycznej są: próbkowanie celowe, próbkowanie dogodne, próbkowanie konsekutywne, próbkowanie kwotowe i próbkowanie kuli śnieżnej.

Celowe pobieranie próbek

Dobór celowy opiera się wyłącznie na uznaniu badacza przy wyborze próby do badania.

Tak, aby osoba prowadząca badanie miała pełną władzę decyzyjną w zakresie doboru elementów próby. Dlatego ważne jest, abyś był ekspertem w danej dziedzinie studiów.

Próbkowanie celowe nazywane jest także próbkowaniem osądowym, próbkowaniem osądowym, próbkowaniem krytycznym, próbkowaniem celowym lub próbkowaniem na podstawie opinii.

Wygodne pobieranie próbek

W przypadku doboru wygodnego badacze wybierają próbki na podstawie kryteriów łatwości dostępu do poszczególnych osób, nie uwzględniając w tym procesie przypadku.

Oznacza to, że w tego rodzaju próbie nieprobabilistycznej, mającej na celu wybranie osobników z populacji, oceniane są takie aspekty, jak dostępność, bliskość czy koszt ich doboru. Często przyjmuje się nawet ochotników, aby jeszcze bardziej ułatwić pobieranie próbek.

Próbkowanie dogodne jest również nazywane próbkowaniem celowym lub próbkowaniem okazyjnym.

Kolejne pobieranie próbek

W kolejnym pobieraniu próbek najpierw wybiera się i bada próbkę początkową, a po uzyskaniu wyników próbki początkowej bada się kolejną próbkę. Proces ten powtarza się kolejno, aż do uzyskania ostatecznych wniosków z całego badania.

Zatem kolejne próbkowanie nie koncentruje się na pojedynczej próbie, ale raczej bada różne próbki z tej samej populacji statystycznej i ostatecznie wyciąga wnioski z informacji uzyskanych od wszystkich grup.

Próbkowanie kwotowe

W próbie kwotowej najpierw ustala się grupy (lub warstwy) osobników mających co najmniej jedną cechę, a następnie z każdej grupy wybiera się kwotę, tworząc w ten sposób próbę badawczą.

O tym, jaką cechę jednostek zastosuje się do podziału populacji na grupy, decyduje także badacz, dlatego też osoba odpowiedzialna za prowadzenie badań ma duży wpływ na uzyskane wyniki.

Próbkowanie kuli śnieżnej

W metodzie kuli śnieżnej badacz wybiera pierwszych uczestników, a następnie rekrutuje dodatkowe osoby do badania.

Ta cecha próbkowania kuli śnieżnej powoduje coraz większy wzrost wielkości próby, w miarę jak uczestnicy rekrutują do badania więcej osób (efekt kuli śnieżnej).

Próbkowanie w formie kuli śnieżnej jest również znane jako próbkowanie łańcuchowe lub próbkowanie referencyjne w postaci łańcucha.

Próbkowanie i wyświetlanie

W statystyce próbą jest grupa osób wybranych z populacji w celu przeprowadzenia analizy. Oznacza to, że z całej populacji docelowej w rzeczywistości, gdy przeprowadza się badanie statystyczne, analizuje się tylko część populacji, zwaną próbą.

Dlatego różnica między próbkowaniem a próbą polega na tym, że próbka jest częścią badanej populacji. Z drugiej strony dobór próby to metoda doboru próby do badania statystycznego.

Próbkowanie jest zatem bardzo ważne w statystyce, ponieważ jest to technika, która pozwala nam przejść od populacji docelowej do badanej próby.

Logicznie rzecz biorąc, wybrana próba nie może być byle kim, ale musi spełniać pewne warunki, aby wnioski można było następnie ekstrapolować na całą populację. Na przykład, aby próbka była reprezentatywna, musi mieć minimalną wielkość, która zależy od charakterystyki badania.