Schemat łodygi i liścia

W tym artykule wyjaśniono, jakie diagramy łodyg i liści znajdują się w statystykach i do czego się je wykorzystuje. W ten sposób dowiesz się, jak skonstruować diagram łodyga-liście, rozwiązane ćwiczenia dla tego typu wykresów statystycznych i wreszcie, jakie są zalety i wady diagramu łodyga-liście.

Jaki jest schemat łodyga-liście?

Diagram łodygi i liści to rodzaj diagramu statystycznego, na którym przedstawiony jest zbiór danych ilościowych.

Na diagramie łodyga-liście każdy punkt danych jest oddzielony liściem , który jest jego ostatnią cyfrą, i łodygą , która jest pozostałymi cyframi. Zatem na diagramie łodyga-liście każdy liść jest umieszczony na linii odpowiadającej mu łodygi.

kępę łodyg i liści

W ten sposób wykresy łodyg i liści pomagają graficznie przedstawić zestaw danych statystycznych, a także pomagają zwizualizować kształt rozkładu.

Diagram łodygi i liścia jest również znany jako diagram łodygi i liści , a nazwa pochodzi z języka angielskiego.

Wykres łodyg i liści jest bardzo podobny do histogramu , chociaż ten inny typ wykresu statystycznego jest używany w przypadku próbek o większych rozmiarach.

Jak zrobić diagram łodygi i liści

Aby utworzyć diagram łodygi i liści, wykonaj następujące kroki:

  1. Sortuj dane od najmniejszego do największego.
  2. Jeśli to konieczne, zaokrąglaj liczby, aż będą miały żądaną liczbę cyfr.
  3. Zdecyduj, w jakim kształcie zostanie wykonane cięcie między łodygą a liściem, to znaczy określ liczbę cyfr, jakie będą miały liście. Zazwyczaj arkusz jest zaprojektowany tak, aby zawierał tylko ostatnią cyfrę każdego elementu danych.
  4. Przedstaw każdy element danych na diagramie łodygi i liścia. Łodygi są umieszczane w lewej kolumnie w kolejności rosnącej, natomiast liście są umieszczane w prawej kolumnie na wysokości odpowiadającej im łodygi, a także w kolejności rosnącej.

Przykład wykresu łodygi i liści

Aby zobaczyć, jak utworzyć diagram łodygi i liścia, rozwiązujemy dwa przykłady poniżej: jeden bez miejsc dziesiętnych, a drugi z miejscami dziesiętnymi.

Przykład 1

  • Narysuj następujące serie danych na diagramie łodygi i liścia:

W tym przypadku dane są już uporządkowane i zaokrąglone, więc nie ma potrzeby wykonywania tych dwóch kroków. Ponieważ liczby mają dwie cyfry, zostaną one przedstawione w taki sposób, że czasy będą rdzeniem, a jedynki liśćmi grafu.

Najpierw przedstawimy rdzeń diagramu. Czas danych wzrasta do 9, więc dla każdej dziesiątki tworzymy linię:

\begin{array}{c|cc}\text{Tallo}&\text{Hoja}\\ \hline 0&\\ 1&\\2&\\3&\\4&\\5&\\6&\\7&\\8&\\9&\end{array}

A następnie reprezentujemy liście, w tym celu umieszczamy jednostkę każdej danych w odpowiedniej linii. Na przykład liczba 57 trafi do pierwiastka 5, a w prawej kolumnie dodamy 7.

\begin{array}{c|cccc}\text{Tallo}&\multicolumn{3}{l}{\text{Hoja}}\\ \hline 0&4&9&&\\ 1&1&6&8&\\2&2&5&9&\\3&5&&&\\4&1&4&9&\\5&0&3&7&\\6&2&&&\\7&0&1&3&9\\8&3&5&8&\\9&1&&&\end{array}

W ten sposób wszystkie dane z próbki zostały przedstawione na wykresie łodyg i liści.

Przykład 2

  • Porównaj poniższe dwie próbki danych z ułamkami dziesiętnymi, korzystając z wykresu łodyg i liści.

Jak zobaczysz w tym ćwiczeniu, pojedynczy wykres łodygi i liści może zostać użyty do przedstawienia dwóch próbek statystycznych. Dlatego naniesiemy oba zestawy danych na ten sam wykres łodyg i liści: jeden po lewej i jeden po prawej stronie. Ten typ działki nazywany jest działką dwułodygową .

W tym przypadku całą część liczb przyjmiemy jako rdzeń diagramu, a z drugiej strony miejsca dziesiętne będą liśćmi diagramu. Dlatego konstruujemy układ łodygi i liści, umieszczając wszystkie całe części:

\begin{array}{c|c|cc}\text{Hoja}&\text{Tallo}&\text{Hoja}\\ \hline &14&\\ &15&\\ &16&\\ &17&\\ &18&\\ &19&\\ &20&\\ &21&\end{array}

A teraz umieszczamy arkusz danych w odpowiadającym im rdzeniu:

\begin{array}{ccccccc|c|ccccc}\multicolumn{6}{r}{\text{Hoja}}&&\text{Tallo}&&\multicolumn{4}{l}{\text{Hoja}}\\ \hline &&&&83&51&32&14&&&&&\\ 97&71&64&59&28&28&11&15&98&&&&\\ &&&&86&52&34&16&24&92&&&\\ &&&&&86&54&17&14&52&79&&\\ &&&&&&42&18&02&45&&&\\ &&&&&67&15&19&33&58&61&79&\\ &&&&&71&34&20&32&45&63&86&99\\ &&&&&&&21&06&48&84&&\end{array}

Reprezentując dane w formie graficznej, możemy je łatwo porównać. W szczególności widzimy, że przykładowe dane po prawej stronie są nieco większe niż próbki po lewej stronie, dlatego też ich średnia będzie również większa. Zatem w zależności od celu badania statystycznego będziemy zainteresowani wyborem tej lub innej próby.

Pamiętaj, że nie tylko musisz wiedzieć, jak skonstruować wykres ukośny i łopatkowy, ale musisz także wiedzieć, jak go interpretować.

Zalety i wady działki łodygowej i liściowej

Ze względu na cechy działki łodygowo-listnej tego typu działki mają następujące zalety i wady:

Korzyść:

  • Śledzenie łodyg i liści pozwala zobaczyć kształt rozmieszczenia.
  • Za pomocą wykresu łodyg i liści z podwójną łodygą można porównać dwa rozkłady.
  • Pozwala szybko zidentyfikować wartości odstające w zbiorze danych.
  • Tryb serii danych można określić wzrokowo.

Niedogodności:

  • Diagram łodygi i liścia jest coraz rzadziej używany, ponieważ oprogramowanie komputerowe może szybko stworzyć bardziej złożony wykres.
  • Rozmiar próbki do reprezentowania jest ograniczony i zwykle wynosi od 15 do 150 punktów danych.
  • Można przedstawić jedynie dane ilościowe.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *