ช่วงความเชื่อมั่น
บทความนี้จะอธิบายว่าช่วงความเชื่อมั่นในสถิติคืออะไร และใช้เพื่ออะไร นอกจากนี้ คุณยังจะพบปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อช่วงความเชื่อมั่น และวิธีการคำนวณช่วงความเชื่อมั่นอีกด้วย
ช่วงความเชื่อมั่นคืออะไร?
ในสถิติ ช่วงความเชื่อมั่น คือช่วงเวลาที่ให้ค่าประมาณระหว่างค่าของพารามิเตอร์ประชากรที่เชื่อมโยงกับระดับความเชื่อมั่นที่แน่นอน ช่วงความเชื่อมั่นที่พบบ่อยที่สุดจะมีระดับความเชื่อมั่นอยู่ที่ 95% หรือ 99%
ตัวอย่างเช่น หากช่วงความเชื่อมั่นสำหรับค่าเฉลี่ยของประชากรที่มีระดับความเชื่อมั่น 95% คือ (3.7) นั่นหมายความว่าค่าเฉลี่ยของประชากรที่ศึกษาจะอยู่ระหว่าง 3 ถึง 7 ด้วยความน่าจะเป็น 95%
ดังนั้นช่วงความเชื่อมั่นจึงใช้ในการประมาณค่าสองค่าระหว่างที่พารามิเตอร์ประชากรอยู่ โดยทั่วไปจะไม่ทราบค่าของพารามิเตอร์ประชากร ดังนั้นช่วงความเชื่อมั่นจึงคำนวณจากข้อมูลในกลุ่มตัวอย่างเพื่อให้มีการประมาณค่าพารามิเตอร์ประชากร
ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อช่วงความเชื่อมั่น
เมื่อเราได้เห็นคำจำกัดความของช่วงความเชื่อมั่นแล้ว เราจะดูว่าอะไรคือปัจจัยที่ช่วงความเชื่อมั่นขึ้นอยู่กับเพื่อให้เข้าใจแนวคิดได้ดีขึ้น
- ขนาดตัวอย่าง : จำนวนการสังเกตที่ศึกษามีอิทธิพลต่อความแม่นยำของช่วงความเชื่อมั่น เนื่องจากยิ่งเรามีข้อมูลมากเท่าใด ก็จะสามารถประมาณค่าได้มากขึ้นเท่านั้น โดยทั่วไป ยิ่งขนาดตัวอย่างใหญ่ขึ้น ความกว้างของช่วงความเชื่อมั่นก็จะยิ่งน้อยลงเท่านั้น
- ขอบของข้อผิดพลาด : ยิ่งข้อผิดพลาดที่ยอมรับได้มากเท่าไร ช่วงความเชื่อมั่นก็จะยิ่งมากขึ้นเท่านั้น ดังนั้นค่าที่แท้จริงของพารามิเตอร์ก็จะยิ่งมีแนวโน้มมากขึ้นเท่านั้น อย่างไรก็ตาม ขอบของข้อผิดพลาดจะลดความแม่นยำของช่วงความเชื่อมั่น
- ระดับความเชื่อมั่น : คือความน่าจะเป็นที่การประมาณสถิติประชากรอยู่ภายในช่วงความเชื่อมั่น โดยทั่วไป ระดับความเชื่อมั่นของช่วงเวลาจะแสดงเป็น 1-α และแสดงเป็นเปอร์เซ็นต์ ระดับความเชื่อมั่นที่สูงจะเพิ่มความน่าจะเป็นที่ค่าจริงจะอยู่ระหว่างขีดจำกัดของช่วงเวลา แต่ยังเพิ่มความกว้างของช่วงเวลาด้วย
- พารามิเตอร์โดยประมาณ : ช่วงความเชื่อมั่นขึ้นอยู่กับพารามิเตอร์ที่จะประมาณ ที่จริงแล้ว สูตรที่ใช้คำนวณช่วงความเชื่อมั่นนั้นขึ้นอยู่กับพารามิเตอร์โดยประมาณ
วิธีการคำนวณช่วงความเชื่อมั่น
สูตรที่ใช้คำนวณช่วงความเชื่อมั่นแต่ละประเภทมีดังต่อไปนี้ เนื่องจากขึ้นอยู่กับว่าเราต้องการหาช่วงความเชื่อมั่นสำหรับค่าเฉลี่ย ความแปรปรวน หรือสัดส่วน สูตรที่ใช้จึงแตกต่างกัน
ช่วงความเชื่อมั่นสำหรับค่าเฉลี่ย
เริ่มต้นจากการที่กระบวนการพิมพ์ตัวแปรทำได้ดังนี้
ช่วงความเชื่อมั่นสำหรับค่าเฉลี่ยคำนวณโดยการบวกและลบออกจากค่าเฉลี่ยตัวอย่าง ค่าของ Z α/2 คูณด้วยค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน (σ) และหารด้วยรากที่สองของขนาดของตัวอย่าง (n) ดังนั้นสูตรในการคำนวณช่วงความเชื่อมั่นของค่าเฉลี่ยคือ:
สำหรับขนาดตัวอย่างขนาดใหญ่และระดับความเชื่อมั่น 95% ค่าวิกฤตคือ Z α/2 = 1.96 และสำหรับระดับความเชื่อมั่น 99% ค่าวิกฤตคือ Z α/2 = 2.576
สูตรข้างต้นจะใช้เมื่อทราบความแปรปรวนของประชากร อย่างไรก็ตาม หากไม่ทราบความแปรปรวนของประชากร ซึ่งเป็นกรณีที่พบบ่อยที่สุด ช่วงความเชื่อมั่นสำหรับค่าเฉลี่ยจะคำนวณโดยใช้สูตรต่อไปนี้
ทอง:
-
คือค่าเฉลี่ยตัวอย่าง
-
คือค่าของการแจกแจง t ของดีกรีอิสระ n-1 ด้วยความน่าจะเป็น α/2 ของนักเรียน
-
คือค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานตัวอย่าง
-
คือขนาดตัวอย่าง
ช่วงความเชื่อมั่นสำหรับความแปรปรวน
ในการคำนวณช่วงความเชื่อมั่นสำหรับความแปรปรวนของประชากร จะใช้การแจกแจงแบบไคสแควร์ กล่าวอย่างเจาะจง คือ สูตรในการคำนวณช่วงความเชื่อมั่นสำหรับความแปรปรวน คือ:
ทอง:
-
คือขนาดตัวอย่าง
-
คือค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานตัวอย่าง
-
คือค่าของการแจกแจงแบบไคสแควร์ที่มีดีกรีอิสระ n-1 สำหรับความน่าจะเป็นที่น้อยกว่า α/2
-
คือค่าของการแจกแจงแบบไคสแควร์ที่มีดีกรีอิสระ n-1 สำหรับความน่าจะเป็นที่มากกว่า 1-α/2
ช่วงความมั่นใจสำหรับสัดส่วน
ช่วงความเชื่อมั่นสำหรับสัดส่วนคำนวณโดยการบวกและลบค่าของ Z α/2 ออกจากสัดส่วนตัวอย่างด้วยรากที่สองของสัดส่วนตัวอย่าง (p) คูณด้วย 1-p และหารด้วยขนาดตัวอย่าง (n) ดังนั้น สูตรในการคำนวณช่วงความเชื่อมั่นของสัดส่วน คือ:
ทอง:
-
คือสัดส่วนตัวอย่าง
-
คือขนาดตัวอย่าง
-
คือควอไทล์ของการแจกแจงแบบปกติมาตรฐานที่สอดคล้องกับความน่าจะเป็นของ α/2 สำหรับกลุ่มตัวอย่างขนาดใหญ่และระดับความเชื่อมั่น 95% มักจะใกล้กับ 1.96 และสำหรับระดับความเชื่อมั่น 99% มักจะใกล้กับ 2.576