Yabancı değişken: tanım ve örnekler
Deney yapmanın amacı, bağımsız değişkenin değerlerinin değişmesinin bağımlı değişken üzerinde etkisinin olup olmadığını belirlemektir.
Yabancı değişken, üzerinde çalışmak istemediğiniz ve bağımlı değişken üzerinde de etkisi olabilecek herhangi bir değişkendir.

Örneğin, bir basketbolcunun haftada kaç saat antrenman yaptığının maç başına ortalama puanını nasıl etkilediğini bilmek isteyebiliriz. Bununla birlikte, maç başına puanlarını da etkileyebilecek bir dış değişken, her hafta esneme çalışmaları için harcadıkları saatlerin sayısıdır.

Bu konu dışı değişkeni kontrol ettiğimizden emin olmamız gerekecek, böylece antrenman için harcanan saatlerin oyun başına ortalama puan üzerindeki etkisi hakkında güvenilir sonuçlara varabiliriz.
Gereksiz değişken türleri
Dört tür dış değişken vardır:
1. Durumsal değişkenler
Bunlar, bireyin bir deneyim sırasında nasıl davrandığını etkileyebilecek çevrenin yönleridir. Örnekler şunları içerir:
- Aydınlatma koşulları
- Gürültü
- Görsel dikkat dağıtıcı şeyler
- Sıcaklık
2. Deney yanlılığı
Bu, deneycinin kazara bireylerin bir deneydeki davranış şeklini önyargılı hale getirebileceği yolları ifade eder. Örnekler şunları içerir:
- Araştırmacıların bireylerin nasıl davranmasını istediğine değinmek için belirli ifadeler kullanın.
- Bireylere talimat verirken kendinizi olumlu ya da olumsuz bir tonda ifade edin.
3. Talep özellikleri
Bu, bireylere araştırmanın gerçek amacını açığa çıkarabilecek deneydeki herhangi bir ipucudur. Örnekler şunları içerir:
- Çevreleri.
- Durumda neler olduğuna dair onların yorumu.
- Araştırmacının davranışı.
4. Katılımcı değişkenleri
Bu, bireyler arasındaki doğal varyansı ve bunun deneyin sonuçlarını nasıl etkileyebileceğini ifade eder. Örnekler şunları içerir:
- Bir bireyin doğal zekası.
- Bir kişinin o günkü ruh hali.
- Bir bireyin fiziksel yetenekleri.
- Bireyin konsantre olma yeteneği.
Gereksiz değişkenler nasıl kontrol edilir
Bir deneyde konu dışı değişkenleri kontrol etmenin dört ana yolu vardır:
1. Tutarlı ortam.
Her birey tam olarak aynı ortamda, yani aynı aydınlatma koşullarında, aynı gürültü seviyesinde, aynı sıcaklıkta ve aynı sayıda potansiyel dikkat dağıtıcı unsurla bir deneye katılabilmelidir. Bu, durumsal değişkenlerin ve talep özelliklerinin etkisini en aza indirecektir.
2. Deneysel tasarım.
Bireylerin tedavi gruplarına rastgele atanacağı ve araştırmacıların hangi bireylerin hangi gruba ait olduğunu bilemeyeceği bir deney tasarlayarak, deneysel yanlılık sorununu en aza indirmeliyiz.
3. Rastgeleleştirme.
Bireyleri rastgele olarak tedavilere atayarak (örneğin, yüksek eğitim hacmi veya düşük eğitim hacmi), katılımcıların gruplar arasındaki yeteneklerindeki farklılıklar yaklaşık olarak eşit olarak dağıtılmalıdır. Bu, katılımcı değişkenleri sorununu en aza indirmelidir.
Çözüm
Tutarlı bir ortam, deney tasarımı ve rastgeleleştirme kullanarak araştırmacılar, potansiyel yabancı değişkenlerin deney üzerinde yaratabileceği etkiyi en aza indirebilir.
Dolayısıyla araştırmacılar, bağımsız bir değişkenin bağımlı değişken üzerindeki etkisine ilişkin sonuçlar çıkardıklarında, hiçbir yabancı değişkenin gerçek etkiye neden olmadığından emin olabilirler.