Permütasyonlu blokların rastgeleleştirilmesi: tanım ve örnekler

Permütasyonlu blok rastgeleleştirmesi, bir deneye katılan bireyleri bir blok içindeki belirli bir işleme rastgele atamak için kullanılabilen bir tekniktir.

Örneğin, A Gübresinin veya B Gübresinin altı farklı tarlada 24 bitkinin büyümesinde artışa yol açıp açmadığını test etmek istediğimizi varsayalım. Tedavilerimiz A Gübresi ve B Gübresi olup bloklarımız farklı tarlalardır.

Bu deney için permütasyonlu blok rastgeleleştirmeyi ayarlamak amacıyla aşağıdaki adımları kullanabiliriz:

Adım 1: Her bitkiyi tarlasına göre altı bloktan birine yerleştirin.

Adım 2: Mümkün olan tüm tedavi yöntemlerini oluşturun.

Olası tedavi yöntemlerinin toplamı şu şekilde hesaplanabilir:

Toplam düzenlemeler = b! / (b–t)!

Altın:

• b: blok boyutu
• t: Toplam tedavi sayısı

Bu örnekte 4 olacak! / (4-2)! = 12/2 = toplam 6 düzenleme .

Bunları listelersek şöyle görünecekler:

AABB
ABBA
ABAB
BBAA
BABA
BAAB

Adım 3: Her bloğa rastgele bir düzenleme atayın.

Daha sonra, her bir bloğa tedavi yöntemlerinden birini rastgele atayacağız:

Her bloğun farklı bir işleme düzenine sahip olduğunu unutmayın. Böylece permütasyonlu blok randomizasyonumuz tamamlandı ve deneye devam edebiliriz.

Potansiyel avantajlar ve dezavantajlar

Permütasyonlu blok rastgeleleştirmeyi kullanmanın iki ana avantajı vardır:

1. Her blokta her tedavide aynı sayıda birey bulunur.

2. Deneyin herhangi bir anında her uygulamaya eşit sayıda kişi atanır. Bu özellikle deneyin daha erken bitmesi durumunda faydalıdır çünkü araştırmacılar her tedavi grubu için aynı miktarda veriye sahip olacaktır.

Permütasyonlu blok rastgeleleştirmeyi kullanmanın potansiyel bir dezavantajı vardır:

1. Araştırmacılar bloğun boyutunu bilirlerse, belirli bir bireyin blokta daha sonra hangi tedavi grubuna atanacağını da öğrenebilirler. Örneğin, blok boyutu 4 ise (yukarıdaki örnekte olduğu gibi) ve 2 bitki zaten A Gübresine atanmışsa, araştırmacı son bitkinin Gübre B’ye atanacağını bilecektir.

Herhangi bir deneyde araştırmacıların, istenen sonuçları elde etmek için bilmeden belirli bir şekilde hareket etmemek amacıyla ideal olarak hangi kişilerin hangi tedaviye atandığını bilmemeleri gerekir.

Bu sorunu çözmenin bir yolu, üçüncü bir tarafın tedavileri bireylere atadığı, böylece araştırmacıların tedavi atamalarından habersiz olduğu körlemeyi kullanmaktır.

Ek kaynaklar

Ön test-son test tasarımı
Eşleşen Çift Tasarımı
Tedavinin yaygınlaştırılması