Relatief frequentiehistogram

In dit artikel wordt uitgelegd wat relatieve frequentiehistogrammen zijn. U vindt daarom de definitie van het relatieve frequentiehistogram, hoe het wordt geproduceerd en voorbeelden van dit soort statistische diagrammen. Tenslotte worden de voor- en nadelen van een relatief frequentiehistogram gepresenteerd.

Wat is een relatief frequentiehistogram?

Het relatieve frequentiehistogram is een type histogram waarin de relatieve frequenties van de dataset worden weergegeven.

Merk op dat de relatieve frequentie van een waarde wordt berekend door de absolute frequentie ervan te delen door het totale aantal gegevenspunten.

De vorm van een relatief frequentiehistogram is dezelfde als die van het overeenkomstige absolute frequentiehistogram, het enige verschil is dat relatieve frequenties op de verticale as worden weergegeven in plaats van absolute frequenties.

Hoe u een relatief frequentiehistogram maakt

De stappen om een relatief frequentiehistogram te maken zijn:

1. Bereken de relatieve frequenties van de intervallen. De relatieve frequentie is gelijk aan de verhouding tussen de absolute frequentie en het totale aantal waarnemingen.
2. Verdeel de horizontale as van het histogram in intervallen op basis van de gegevensreeksen.
3. Vertegenwoordig de relatieve frequentiewaarden van de intervallen op de verticale as van het histogram.
4. Teken voor elk interval een rechthoekige balk met een hoogte die gelijk is aan de relatieve frequentie van het interval. Merk op dat de balken van twee opeenvolgende intervallen elkaar moeten raken.

Relatief frequentiehistogramvoorbeeld

Om te begrijpen hoe een relatief frequentiehistogram wordt gemaakt, volgt hier een voorbeeld dat stap voor stap wordt opgelost.

• Een kledingwinkel verkocht op één dag 50 stuks, zoals weergegeven in de volgende frequentietabel. Creëer een relatief frequentiehistogram op basis van de geregistreerde verkoopgegevens.

Eerst moeten we de relatieve frequentie van elk interval berekenen, wat equivalent is aan de absolute frequentie gedeeld door het totale aantal gegevens (50).

Nadat we de relatieve frequenties hebben berekend, zetten we ze eenvoudig in een histogram in een grafiek. Om dit te doen, tekenen we de horizontale as, die overeenkomt met de prijzen van de verkochte eenheden, vervolgens de verticale as, waarin de relatieve frequenties worden weergegeven, en ten slotte tekenen we voor elk interval een rechthoekige balk met een gelijkwaardige hoogte op de relatieve frequentie ervan.

Cumulatief relatief frequentiehistogram

Een cumulatief relatief frequentiehistogram vertegenwoordigt de cumulatieve relatieve frequenties van alle intervallen, die de som zijn van de relatieve frequentie van het interval plus alle voorgaande relatieve frequenties.

Als voorbeeld zullen we dezelfde histogramgegevens in het bovenstaande gedeelte plotten, maar deze keer met behulp van de geaccumuleerde relatieve frequenties. We berekenen dus eerst de cumulatieve absolute frequentie en de cumulatieve relatieve frequentie:

En dan vertegenwoordigen we de cumulatieve relatieve frequentie in een histogram:

Voor- en nadelen van relatief frequentiehistogram

Vanwege hun kenmerken hebben relatieve frequentiehistogrammen een groot voordeel en een duidelijk nadeel, namelijk de volgende.

Het belangrijkste voordeel van het relatieve frequentiehistogram is dat het gemakkelijk is om het aandeel van elk interval te zien, aangezien de relatieve frequentie gelijk is aan het percentage. Daarom kunt u met dit soort histogrammen snel analyses uitvoeren en het belang van elk interval bepalen.

Aan de andere kant is het grootste nadeel van relatieve frequentiehistogrammen dat de absolute waarden niet bekend kunnen zijn, wat betekent dat je naar de datatabel moet kijken of een absoluut frequentiehistogram moet maken om deze informatie te kennen.